شاعر : هستی محرابی نوع شعر : مدح و مناجات با ائمه وزن شعر : مفعول مفاعلن مفاعیلن فع قالب شعر : رباعی
در جـامـعـۀ کـبـیـره انــوارِ خــداگــردیـد هــویــدا ز درِ بـیـت ولا فرمود امـام هـادی ای اهلِ یقـیـنیک لحظه ز ما شما نگردید جدا!
*************** با جـامـعـۀکـبـیـره مـنمـأنـوسـمتـا مـرقـد هـرامـام رامـیبـوسـم با امرِ امام هـادی هرجا که رومدلدادۀ حـضرتِ رضا درطـوسم! *************** در جامعۀ کبیره توحید و ولاستاین امرِ ولایت ازخـدای داناست توحـید، خدا،نورِ ولا بـنـدهگیستخوشبخت هر آنکس که دلش جای شماست! *************** در جامـعـه روی کـربـلا را دیدمدر باغِ دعـا عـطـرِ شـفـا را دیدم ماندم که چه سرّیست در آن هر دم منهـربـنـدِ زیـارتـش خـدارا دیـدم! *************** می‌رسد عطرِ ولا ازهر فرازِجامعهمن فدای واژۀ سوز وگدازِجامعه توشه بردارید لحظه لحظه ازذکرِ دعا جامعه بیمه شود ازرمز ورازِ جامعه!